Kahoe - Waitomo

De wekker werd gezet, zodat we om 06:00u uit bed zouden springen, douchen, inladen en om 06:30u naar Waitomo rijden. De wekker ging. Beide rechtop in bed en in de startblokken. Resultaat? "Epke held!" Dank, Bruls voor je smsje om 03:45u. Eigen schuld dikke bult natuurlijk met mijn smsgeluid (dus vooral blijven doen). We wisten wel meteen dat de 5e(?) gouden medaille een feit is en zijn met die gedachte  weer gauw verder gaan slapen. Om 06:00u ging de wekker echt. Als de wekker al niet was gegaan zouden we wel wakker zijn geworden van windkracht 10 en diens metgezel keiharde regen! Even gewacht, totdat de storm ging liggen en om 06:45u dan toch echt kunnen vertrekken. Meneer snelheid kroop gelijk achter het stuur en was klaar om gas te geven. Aquaplanning kennen ze blijkbaar ook in Nieuw Zeeland. "Doe je voorzichtig ukkel?" "Relax, alles onder controle, zusje." Het is vast niet moeilijk om zijn opgetrokken borstel wenkbrauwen hierbij voor te stellen. Rustig mama, het gaat echt goed.
Toch maar even een tussenstop gemaakt bij het eerste tankstation om de weg te vragen. "Who told you to go to that place, brother? What kind of car do you drive? Oh, just that old one. That's gonna be a hell of a trip.", aldus de bemoedigende woorden van de pompbediende. Na 10 decibel aan beide oren te hebben ingeleverd (we rijden een oude barrel) en een trombosebeen te hebben ontwikkeld zijn we om 14:00u eindelijk in Waitomo aangekomen. De volgende uitdaging werd ons gegeven door Lonely Planet. Abseil  Inn (ons B&B) "It's easier to get there by helicopter." Inderdaad dit B&B doet haar naam eer aan. De oude barrel trok het nog maar net, maar het uitzicht mag er wezen! Een kamer met valley view, echt fantastisch. Waitomo staat bekend om de grotten. We wilden graag glowworms zien dus besloten we zo'n grot te gaan bezoeken. Mooi, leuk om een keer gezien te hebben, maar een aanfluiting tegenover gister. Het attractiegehalte was sky high, met vervelende Amerikanen ("Yeah, we were also in the Netherlands. We went to Amsterdam, do you know it?"). Eenmaal de uitgang gevonden zijn we naar the natural bridge gesneld. Dit was weer zoals we het willen zien. Prachtige varens, mama. Misschien iets om thuis eens te proberen? Bram heeft inmiddels zijn eerste  directe contact met mother earth gehad. Lang leven de modderpaden. Behalve een goed moment voor de lachspieren geen gevolgen. De conclusie die we vandaag kunnen trekken is dat de pompbediende in Kahoe een punt had. Waitomo kan niet op tegen Mahinepua. Maar toch weer genoeg gezien en genoten! Bovendien is BB verliefd op de Nieuw Zeelandse wegen: "Hadden we de coupra maar bij ons." Als klapper op de vuurpijl hebben we vanavond wel heerlijk gegeten in een op het eerste gezicht rottig barretje, wat bijzonder is in Nieuw Zeeland (zo geweldig is het eten hier niet). Op naar morgen waar een vol programma op ons wacht. Dat wordt nog moeilijk kiezen.

Ps: Voor wat betreft het vulkaannieuws hadden we jullie nodig. Geen Kiwi die daar ook maar iets over gezegd heeft. We zijn in ieder geval op een veilige afstand en over twee dagen slapen we daar twee nachten (zeker weten na een driedubbele check). Dat is nog eens met onze neus in de as vallen. We zijn benieuwd!