Hokitika - Fox Glacier

Zoals gisteren al gezegd zou vandaag een boordevolle dag worden. En dat werd het ook. Vanochtend zijn we al vroeg op pad gegaan om zoveel mogelijk van de dag te hebben. Het liefst wilden we een hele dag op het ijs doorbrengen, maar dat zouden we niet gaan halen. In dat geval zouden we ons namelijk om 08.00u deze morgen moeten melden in Fox Glacier dat op ruim twee uur rijden van Hokitika ligt. Helaas, pindakaas. Misschien ook wel een geluk bij een ongeluk. Om 12 uur in de middag was het namelijk mogelijk om met de helikopter de Glacier op te gaan en dan 2,5 uur op het ijs te wandelen. Bovendien waren we al rond half tien in Fox Glacier dus hebben we voor onze helicoptervlucht nog het Lake Matheson kunnen bewonderen. Bedenk zelf maar hoe je de foto wilt houden. Ontzettend mooi om te zien! Bovendien schijnt er vandaag weer een lekker zonnetje waar we heerlijk in hebben zitten wachten op onze helikopter. En van tevoren filosoferen dat we echt geen Amerikanen, Aziaten, Duitsers, Engelsen, Fransen, ach eigenlijk gewoon niemand anders mee wilden hebben. Klinkt verwend (en dat is het vast ook), maar wij willen gewoon met ons tweeën en de gids het ijs op. En verwend werden we. Met zijn tweetjes de helikopter in (dat was een attractie ansich) en met de gids erbij het ijs op. Wederom een fantastische ervaring en zeer apart om voor te stellen hoe dat is ontstaan in de loop der jaren (blijkbaar is het oudste ijs onder aan de berg 60 jaar oud). Het lopen over het ijs was nog niet zo makkelijk. Met legerkisten in spikes lopen en blij zijn met flexibele enkeltjes. Onze gids was een vrouwke uit Argentinie die zelf ook erg sportief was. We waren blij met deze gids aangezien de mannelijke gidsen een beetje een skileraarvibe om zich heen hadden. Heel ruig doen, maar uiteindelijk (in Kim haar woorden gesproken) met een laag cholesterolgehalte. Het gehele verhaal hierachter zal ik jullie besparen, maar er werd testosteron bedoeld (graag gedaan, Kim). Kortom we waren blij met de gidskeuze die voor ons werd gemaakt. Brammetje heeft spa blauw getankt bovenop de Glacier. Lekker fris en uiteraard ontzettend koud. Dichterbij de bron kom je niet. Na 2,5 uur banjeren op het ijs werden we weer opgehaald door de helikopter. Achteraf gezien waren deze 2,5 uur genoeg. Niet, omdat het zwaar was, maar omdat het toch weer een gidsen uitje was. Ontzettend mooi en we hadden het voor geen goud willen missen, maar het is niet te vergelijken met de vrijheid die je hebt als je met zijn tweetjes de walkingtracks onveilig maakt.

Na onze heli-hike hebben we de wandeling rondom Lake Matheson afgemaakt. Net toen we dachten rustig van onze wandeling te kunnen genieten stond er een verrassing onder aan de berg op ons te wachten. Een Taiwanees met een lege camera. Dat is op zich al een aparte combinatie, maar deze man wilde zo graag foto's van het meer dat hij ons vroeg om met zijn stickje en onze camera foto's te maken. We waren de beroerdste niet met als resultaat dat we gedag zeiden tegen onze rustige wandeling. Het rennen achter de Taiwanees ging beginnen. Eenmaal boven heeft hij een aantal foto's gemaakt. De meest stomme vraag die je kunt stellen aan een Taiwanees met een camera in zijn handen is: "Are you sure it's enough?" Uiteraard begingen wij die fout. Tig foto's later kregen we onze camera weer terug en mochten eindelijk onze eigen foto's maken. Fantastisch uitzicht! En een heerlijke wandeling. Na deze intensieve dag zullen we gegarandeerd weer vroeg in slaap vallen. Morgen staat de rit naar Queenstown op ons te wachten. Dat is ongeveer vijf uur rijden vanaf Fox Glacier. Weer een flinke rit, maar we hebben daar twee dagen dus kunnen even bijkomen voor wat betreft het autorijden. We zijn benieuwd wat daar op ons staat te wachten!