Queenstown

Overdrijven is een kunst die de familie Beckers best goed beheerst. Echter zonder te overdrijven willen we het verhaal van vandaag beginnen met het verhaal van gister tot de macht tien. We wilden wel eens wat anders dan een walking track, maar uiteraard wel in de natuur blijven zonder gids. Daarom leek een "tramping" ons wel wat. Dat klinkt immers als "trampelen", dachten we deze ochtend om 08:45u toen we voor het bordje "Devils Creek" stonden. Deze track hebben we gekozen, zoals Jeanine en ik een fles wijn uitzoeken. Leuke/grappige naam en ziet er leuk uit dus waarom niet proberen? Achteraf blijkt de keuze niet altijd de juiste keuze te zijn. Zo ook bij deze track zouden we haast zeggen. We hebben tot 14.30u afgezien, daar zeg je werkelijk u tegen. Maar in tegenstelling tot de (frequente) verkeerde wijn keuze was dit wel een geweldig gebied om te trampelen. Elke ondergrond van modder, tot water tot steen tot sneeuw hebben we gehad en de hoogste bergen hebben we van relatief dichtbij (waaronder The Remarkables, zegt genoeg lijkt ons)  kunnen bekijken. De 1400m hoge Mount Dewar waren we de baas en eenmaal boven (tel er een aantal uren bij op) voelden we ons fantastisch. Beter gezegd, we voelden ons mentaal fantastisch, want fysiek waren we geknakt. Helaas moet ik toegeven dat ook ik het loodzwaar had onderweg, mede door de perfecte voorbereiding (echte 12 euro wandelschoenen). Deze wandelschoenen waren al na 250m doorweekt vanwege een klein beekje dat ik over het hoofd zag, tot hilariteit van Brammetje. Om maar niet te spreken over hoe ze er uit zagen, en het belangrijkste, voelden toen we door de sneeuw liepen. Maar ondanks deze dalen waren de figuurlijke en letterlijke pieken geweldig. We vonden dat we onszelf mochten belonen. Veel mensen zullen dat doen middels een lekkere brownie of een mars. Wij trakteerden onszelf gewoon nog een keer op Japans eten. Wat een dag. Morgen gaat de tocht verder naar Te Anau. Dat is 2,5 uur rijden vanaf Queenstown dus een relatieve peulenschil. We zijn benieuwd wat daar op ons staat te wachten. Een ding weten we zeker, hoe super het vandaag ook was, morgen geen tramping voor ons. Maar eerst vanavond nog even genieten van de sauna en het bubbelbad.

Ps: Papa, Bram heeft voor het eerst, na het Japans eten met jou in Nijmegen, weer echt rib-eye vlees gegeten. Dit keer geen chateaubriand portie, maar wel enorm genieten.